Hi! Ik ben Maureen. Een 37-jarige, parttime werkende, studerende moeder. Je vraagt je vast af hoe ik dit doe en heel eerlijk: ik weet het soms ook niet. Maar de drang om juf te worden is te groot om het niet te doen. Dus deze rollercoaster waar ik me op dit moment in bevind vind ik de moeite waard.

Ik zal jullie kort meenemen naar de kleine Maureen. Van kinds af aan wist ik het namelijk al en wanneer mij dus gevraagd werd wat ik later wilde worden, was het antwoord steevast: JUF! Na de basisschool doorliep ik de Havo en hierna ging ik uiteraard naar de Pabo. Maar ondanks dat ik de opleiding erg leuk vond en mijn stages goed gingen, speelden er in de privésituatie een aantal dingen af die ervoor zorgden dat ik in het vierde leerjaar mijn studie op pauze moest zetten. Heel even werken en op adem komen dacht ik. ‘Heel even’ werd 13 jaar! Amai! (Ik kom uit Brabant, vlak bij de grens van België 😉). Via via kwam ik bij een logistiek bedrijf terecht en had het daar oprecht naar mijn zin, werkte hard en veel, bloeide op en behaalde daar mijn benodigde MBO-diploma’s. Ik leerde er zelfs mijn man kennen, trouwde negen jaar geleden met hem en kreeg samen met hem 2 kinderen: Bella van nu 5 jaar oud en Indy van nu 7 jaar oud.

Toch is het idee om de Pabo af te maken altijd gebleven, maar wanneer is daar het beste moment voor? Tja, als je dit gaat overdenken is er nooit een goed moment voor wanneer je een vaste baan, kinderen en financiële verplichtingen hebt. Beren op de weg zullen er altijd zijn.

Maar weet je: soms moet je je hart volgen en vertrouwen op een goede afloop.

Na een goed gesprek met mijn man, een uitgebreide oriëntatie op de studievarianten, de studiebelasting en de studiekosten en een hoge dosis motivatie heb ik, samen met mijn man, besloten de Pabo af te maken.

Dit was bijna drie jaar geleden. Het eerste jaar mocht ik overslaan (joepie!), inmiddels ben ik gestart met mijn afstudeertraject (twee keer Joepie!) en vorig jaar heb ik zelfs mijn baan opgezegd om aan de slag te gaan in het onderwijs (drie keer Joepie!). In mijn volgende blogs neem ik jullie mee in deze laatste studiefase, mijn werk als leerkracht en in mijn rol als ‘alle-ballen-hooghouder’.

Groetjes Maureen