Eenmaal afgestudeerd aan de pabo heb ik een jaar lang invalwerk gedaan op verschillende basisscholen. Tot ik gevraagd werd voor het voortgezet speciaal onderwijs. Dat was in het begin wel aanpoten, je moet de ‘trucs’ met deze leerlingen echt leren. Allereerst moet je jezelf durven zijn. Streng doen terwijl je dat niet bent? Daar prikken ze zo doorheen. Daarnaast vergt deze doelgroep een andere manier van benaderen. Je zoekt voortdurend naar de juiste aanpak per leerling. Ze hebben vaak hun mondje wel bij zich en dan overschat je een leerling nog wel eens. Tot je erachter komt dat bijvoorbeeld de tafel van 4 al te moeilijk is voor iemand. Door dit soort ontdekkingen groei je als leraar enorm.
Durf jezelf te zijn.
Ik ben vooral bezig met de toekomst van mijn leerlingen. Dat zit minder in didactiek en des te meer in het aanleren van sociale vaardigheden en werkvaardigheden. Ik leer ze om op tijd te komen en leg uit waarom dat belangrijk is. En hoe je je dromen verwezenlijkt, of daar in ieder geval zo dicht mogelijk bij komt. Als vrachtwagenchauffeur niet lukt, dan gaan we ervoor dat iemand bijrijder kan worden. Ik vind het mooi om dat uit te zoeken en te regelen voor leerlingen.
Het VSO leer je echt in de praktijk. Nu weet ik dat ik deze leerlingen echt iets positiefs kan geven. Leerlingen in het VSO hebben vaak de nodige negatieve ervaringen gehad. Soms geloven ze niet meer in zichzelf. Het is de kunst om te kijken naar hun talenten en daar op in te zetten. Blijven motiveren tot je de drijfveren van een leerling vindt. Dan ontstaat er beweging, dan zie je doorzettingsvermogen ontstaan. Daar haal ik veel meer voldoening uit dan een leerling een 10 laten halen voor een tafeltoets.
School: VSO De Drechtster